కాంతి రేఖ

"నా" తరవాత నాకు నా తెలుగు భాషంటే చాలా పిచ్చండి బాబు , ఎంత బాగుంటుందో కదా...మా అమ్మ సాక్షిగా నాకు అబ్బిన ఏ కొద్ది పాటి జ్ఞానంతోనే నేను ఇంత ఆనందంగా ఉంటె , ఇంకా కావ్యాలు రాసిన మహామహుల భావాలూ ఎలా ఉన్నవో కదా...హా హా హా హా హా...

 నాకు సూర్యుడు అంటే చాలా చాల ఇష్టం ,ఆయన లేని చీకటి అన్నా కూడా అంటే ఇష్టం , ఎందుకంటే ఆయన లేని లోటుని ప్రపంచానికి తెలియ చేస్తుంది కాబట్టి , ఒక రోజు పొద్దున్నే భూమికి ఊపిరులూదుతున్న మా బాస్ ని చూసి మది పులకరించి తనకు తానుగా పెల్లుబికిన భావ వాహిని..

                                                                             ఆవేళ

పచ్చ గడ్డిపై పరచుకున్న మంచు ముత్యాల కన్యలు ,

అప్పుడప్పుడే విచ్చుతున్న రవి వెచ్చని కౌగిట కరిగే వేళ..

నిశీధి ఇంట్లో నిదరోయిన నిప్పులు ,

ఉషోదయంతో ఉర్వికి ఊపిరులూదే వేళ..

వెండి వెన్నెల పండించిన జాబిలి,

సెలవంటూ పడమట దాగే వేళ ..

తూరుపు కన్యక నిద్దుర వదిలి ,

సింధూరం నుదుటిన దిద్దే వేళ..

స్వప్నంలో సృష్టించిన కొత్త కొత్త లోకాలు ,

కలలేనని కనులకు తెలివోచ్చే వేళ.

చలి గాలికి బిగిసిన ఆకుల జంటలు ,

వొళ్ళు విరుచుకుని అరిచే వేళ.

సూదంటి కిరణాలు చుర్రుమంటుంటే ,

పగడాల దీవిగా పుడమి పులకించే వేళ.

మసకలోకి దూరి , మగతలోకి జారి ,

స్వగతమంత మరచి , సంగతులు విరమించి ,

సద్దుమణిగిన జాతి నిద్ధరొదిలేలా ,  విశ్రమించిన వారి ఉనుకు కదిలేలా 

ఆ సూర్య భగవాను  సప్త హయములు కదిలి 

శాంత ప్రకోపాన జగతినంతా తిరిగి 

నింగికి , నేలకు మధ్యన వంతెన కట్టే వేళ 

భూబంతికి ఒక వైపంతా హారతులిచ్చే వేళ.

ఆ వేళలో 

పక్షులు కిలకిలా రావాల అక్షింతలు చల్లాయి .

సడలించిన తలుపుల సాక్షిగా గుడిగంటలు మ్రోగాయి .

ఉత్త  రోజులా ఉన్నా, ఒక కొత్త జగతికి నాంది ఇది 

హత్తుకునే మనసుంటే , ప్రతి ఉదయం ఆనంద నిధి..